inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.135):

dat ik gewoon mens ben

misschien wordt de dag
langzaam warm
vandaag

en mag ik
in zijn navel wonen

wanneer bloemen uit het veld
het landschap volladen met bestemming
en een open gelaat

soms ben ik dichtbij, sluit stilte
in een omarming, is alles gelijk in vleugelslag
langs wind en oude vragen

tijdloos, zoals het begin
vanzelf op huid, met dichte
ogen

misschien zeg je wat teders
hier
nu we zijn ontwaakt

is er een gedicht
dat je schrijven moet

waarin je hunkering
oprecht
in mij gelooft


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 23 september 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.7 met 15 stemmen aantal keer bekeken 500

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Astridv, 15 jaar geleden
Warme woorden, omarming van stilte, tijdloos en teder als het begin van een nieuwe dag , heel mooi!
Hanny, 15 jaar geleden
De eerste vijf regels zijn al een gedicht op zich, prachtig!
Marije hendrikx, 15 jaar geleden
In de navel wonen van een dag zwanger van bestemiming.....
Wat is dit weer mooi.....
Martien Montanus, 15 jaar geleden
In stilte omarm ik dit mooie warme gedicht!
jan haak, 15 jaar geleden
Mooi ontwaken Kerima...
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
bloemen kleuren de dag
teder stil en maakbaar zacht
zoals in klanken van woorden
die de dichter tot leven bracht
ingridvoerman, 15 jaar geleden
in warme woorden, gevoelens van licht beschreven, weer een heel mooi gedicht.
switi lobi, 15 jaar geleden
De dag werd langzaam warm vandaag.. heel rustig en zacht.
Ik hoop dat jij dat ook mocht voelen.
irene verkerke, 15 jaar geleden
Prachtig gedicht,inspirerend!
dick panman, 15 jaar geleden
Oprechte hunkering naar jou.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)