Netgedichten

netgedicht (nr. 35.158):

Aan een ronde tafel

ze heffen armen
kijken omhoog in hun
verdriet om het gemis

maar langzaam sluit
de kring familie
die er dan nog over is

rond de tafel van herinnering
langs de vaste route die zij ging
alleen die ene stoel blijft leeg

pas later wordt het vierkant
echt gebroken aan een ronde
tafel is er nooit een plaatsje over

Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 25 september 2010

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: liefde

overlijden

familie

herinnering

2.8 met 10 stemmen

360

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

marije Hendrikx, 15 jaar geleden

mooi de ronde tafel die de cirkel sluit...

Astridv, 15 jaar geleden

Een heel mooi beeld, schets je hier,de lege plek van iemand, die wordt gemist, kan nooit zomaar worden uitgewist,maar de ronde tafel staat symbool voor warmte en liefde binnen het gezin , langzaam schuif je dichter naar elkaar toe , steunt elkaar en vult die lege plek. de cirkel van liefde is rond ...aan een vierkante tafel is die lege plek veel nadrukkelijker aanwezig.

elze, 15 jaar geleden

Ja die leegte die achterblijft geeft de kans voor anderen om het bestaan te overdenken .. goed gedicht Wil.

lijda zieleman, 15 jaar geleden

De stoel die leeg blijft van een geliefde, geeft aan wat men mist, maar herinnering blijft. Mooi gevonden.

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

In gedachten en herinneren blijft er altijd een plaatsje. Warmhartig gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: