ook morgen
til mij op
in een nog niet gehechte toekomst
waar angst geen vorm krijgt
in een spiraalvormige monoloog
waar heftige windvlagen
zich ontdoen van zwarte gewaden en
een stoet van haast rituele wendingen omver
wordt geblazen
aarzel niet, breng me
tot waar ik zijn moet, leg jouw kinderen
in mijn armen, tussen de bloemen
en dat plekje,, aan de liefde gelijk
geef me, geef me lichter
de speelsheid van jouw woorden, voltooi mij
in belofte
alsof ik louter vrijheid ken
het houden van
te lezen in mezelf, enkel
jou
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 9 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
zo mooi geschreven weer....