inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.445):

literaire bloeiwijzer

waarom zegt niemand
dat de aanwezigen die er waren
niet bestonden

al sprongen ze herhaaldelijk
bovenop het beeld van illusie

geeft het een roes van vrijheid
of wil men zichzelf onderstrepen;
een witte woordenvlag planten als herinnering
aan al dat moois van muzen, momenten
en letterkundige overgave

kan men bloemen laten groeien in oren
vraag ik me af, wanneer een stem doelloos peddelt
in een glas zonder water, men woorden niet verder brengen kan
dan het opgedroogde eiland waarop men staat, met een stoel
die windstil naar het noorden wijst

waarom zegt niemand dat men enkel
zichzelf naar huis bracht, met een plastic bloem
in kransgevlochten haren


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 15 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 551

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
16 oktober 2010
Zo gaat het maar al te vaak: men durft niet aan de eigen zienswijze te twijfelen. Goed om zo'n kritische noot te plaatsen!
Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
16 oktober 2010
Soms geraakt men verblind door de schittering van de eigen ogen.
Naam:
switi lobi
Datum:
15 oktober 2010
De plastic bloem bloeit te lang in slechts dezelfde bloeiwijze.. hoe mooi de haren ook gevlochten zijn.

Sterk Kerima!
Naam:
ingridvoerman
Datum:
15 oktober 2010
Email:
steveniingridhotmail.com
diepzinnig mooi.
Naam:
Ludy
Datum:
15 oktober 2010
Email:
ludy.roumengmail.com
voor oren die slechts bevestiging zoeken van het denken waartoe zij behoren, gaat een wereld vol andere geluiden verloren...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)