voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.699):

Aarzeling,

Telkens als je mij
met je ogen aanraakt
en ik in de ochtendmist
ontwaak, word ik licht en
doorzichtig als een druppel
dauw in de mediterranen
van je hand, waar levend
water stroomt waarmee je
mij hebt gemaakt, nu
aarzelen je lippen nog,
waarmee je mij eens zult
drinken, zal zien en begrijpen
als je dat gedurfd had, nu
kan ik alleen maar hopen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 23 oktober 2010

Geplaatst in de categorie: liefde

1
2
3
4
5

3.5 met 10 stemmen

425

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Ilse, 15 jaar geleden

Prachtig gedicht, waarin de schoonheid van de onzekerheid mooi is weergegeven.

annabel, 15 jaar geleden

Wat een prachtige combinatie, gedicht met beeld!

lijda, 15 jaar geleden

Dit is geen aarzeling, dit is een wondermooi liefdesgedicht, graag gelezen.

Anja, 15 jaar geleden

Heerlijk onzeker en toch maar blijven hopen. Mooi eenvoudig en toch met veel kwaliteit.
geschreven.

Els, 15 jaar geleden

Heel mooi dichter, dit raakt mij.

kerima ellouise, 15 jaar geleden

Mooi deze aarzeling, al spreken ogen misschien heel open.

pelgrim, 15 jaar geleden

In de mediterranen van je hand: heel erg mooi!

Geef je reactie op deze inzending: