inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.078):

Verlaten in uw land

( pa )


leven in het voel van verlaten
wuivend op een kaal heideveld
zoals het dorre dopjesgras

gevangen in een wirwar
als van zwevend spinrag
over het koude moeras

een dof berkenblad
in ongedurigheid cirkelend
rond verarmde grond

gelijk de nijverige herder
die een schamele kudde drijft
in eenzaamheid verstomt

de staf als leidraad
een toeverlaat in verdwaaldheid
wanneer ogen zoeken

naar de uitgestoken hand
het vertrouwde van het eens
zo mooie vennenland

Schrijver: Hilly Nicolay, 14 november 2010


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.4 met 14 stemmen aantal keer bekeken 565

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

pama, 15 jaar geleden
"Waar toen de schapen graasden worden geen dromen meer verbouwd, waar de schaapskooi is verdwenen zijn nu betonnen hutten verschenen." Klinkt vertrouwd en goed beschreven.
Irmlinda de Vries, 15 jaar geleden
Ontroerend! Heel mooi gedicht.
Astridv, 15 jaar geleden
Heel mooi, dit leven in het voel van verlaten, prachtig verwoord!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
De titel zegt al zoveel.....dit schrijven raakt!
lijda, 15 jaar geleden
weet je, ik wil dit gedicht niet ontleden, ik wil er alleen maar in ondergaan, je hebt emotie zo mooi verwoord, prachtig.
kerima ellouise, 15 jaar geleden
verstillend mooi...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)