inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.082):

Engel.

zilveren draden gesponnen uit liefde
die mijn hart ontwarren uit verdriet
en mijn hoofd te ruste draagt

gouden blik tussen jouw wimpers
die mijn tranen drogen als de zon
en mijn leven weer kloppen laat

saffieren pracht die mij doet zoeken
naar de schoonheid van een vrouw
en mijn nare gedachten verlaat

diamanten kracht die mij verleidt
als de hartstocht van een godin
die de nacht voor mij bewaart

gulden ster waar je ook bent
redt mijn ziel uit het isolement
en voedt me met jouw licht

2007.


Zie ook: http://www.spirituelefilosofie.blogspot.com

Schrijver: J.J.v.Verre, 20 november 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 614

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Michiel
Datum:
22 november 2010
Mooi gedicht,indringend.Met voldoening gelezen.
Naam:
LadyLove
Datum:
22 november 2010
Email:
ladylove40gmail.com
Wie weet is jouw Engel allang daar. Liefdevol geschreven, en met plezier gelezen.
Naam:
Johan
Datum:
21 november 2010
Fraai gedicht,te ruste dragen lijkt me beter.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)