het landschap dat jij voor mij had opgezocht

er is geen wind
in dit oude dorp
het dwarrelen is ongezien
zoals het kind in die ene lichtvlek
dat blijft fluisteren en ongestoord rozen plukt

heb ik dan de oorsprong losgeweekt, de hele kleine woorden
die zoveel overeind hielden en die ik wilde houden

graveren
in de straten van mijn jeugd, vrij van huiver en zwarte richels

al waren die onbespreekbaar
en nergens hetzelfde, zonder zomer
of één seconde zon

en de manier waarop ik vroeg:
is dit dan liefde

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 2 december 2010

miemakehotmail.com

het landschap dat ji

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 15 stemmen 406