inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.616):

Afscheid

Hier past alleen maar zwijgen
of ook muziek van Bach;
de stilte zal je laven
en laten zien
hoe groot je moeder was.

De woorden kunnen niet vertolken,
alleen maar wegwijzers zijn
naar het blijvende, het ongeziene;
je optillen uit de pijn en
je genezen.

Hier past alleen maar zwijgen
en diepe dankbaarheid;
niets gaat verloren van
wat liefde heeft gegeven,
en trouw in helderheid.

Bij het overlijden van de moeder van G.

Schrijver: Adeleyd, 15 december 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.8 met 31 stemmen aantal keer bekeken 2.054

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

annelotte, 14 jaar geleden
wauw wat een mooie gedicht ik heb veel respect voor dit gedicht
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Hoe de liefde blijft en steeds weer warmte kleurt in dierbare herinneringen. Een bemoediging.
lijda, 15 jaar geleden
de laatste strofe vertolkt de stille troost,
een heel mooi gedicht.
Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden
Een waardig gedicht vol dankbaarheid. Heel mooi!
LadyLove, 15 jaar geleden
Wat 'n liefdevol gebaar Rosa.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)