inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.667):

Ondeelbare gedachten

Het lijkt allemaal vreemd,
ideeën en wetten gespeend
van naam, ongrijpbaar, wie
zal weten hoe het er voorstaat,
vervreemd van sterren, daglicht
dat in het avondrood opengaat,
in gezicht van goden die verdwijnen,
overdaad in verholen stilte, vergaat
weer in een nieuwe vraag, hoe zal deze
in een andere vorm verschijnen?
De tijdelijkheid van het gerijpte gras,
bloot te staan aan ondeelbare gedachten,
levend wit wat eerder groen blozend was,
de plaggen zijn nog vers en onvolmaakt,
als de doden zijn geborgen, voor ons
zelf te zorgen in een niet volmaakte dag.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 17 december 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 377

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Lea, 15 jaar geleden
Heel mooi, fijn om te lezen.
Leo, 15 jaar geleden
Mooie reflectie in een dramatische symboliek van de noodzakelijke veranderingen. Heel mooi beschouwend.
Harry, 15 jaar geleden
Alles is al geweest, al maken we we er steeds in een andere vorm iets nieuws van. Sterk filosofisch geschreven.
Hans, 15 jaar geleden
Weer een mooi berijpt gedicht dat verdwijnt in de mist.
Klaas, 15 jaar geleden
In de winterperiode worden we bespeeld door reflecterende gedachten, gespiegeld in het grijs van de mist en in het donkerkleurig ijs. Heel mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)