Zielekruimels
Zij heeft haar rondingen bloot
in een horizonloze verwachting,
ze nam de blanke sneeuw uit haar
boezem, verdeeld tussen zon en
maan in de levende en de naakte
nachten, zekerheden ver van haar
vandaan, geketende geheimen
door anderen verteld, ze streelde in
gedachten de mildheid van de dromen,
nipt met de lippen van het bloed uit
de tijd om niets te willen missen,
geborgd in eenzaamheid, zij verzorgt
het komen en het gaan van de passies
ze draagt in blikken trommels haar
vermoedens om de hals, waarmee zij
de zielekruimels van het lot aan de
vogels voert. Buiten bloedt de winter
leeg, in de uitgestoken hand van de
vroege lente verkleurt haar droefenis
tot bottend groen, kornoelje geurt naar
haar en naar de dauw, ze blijft de
gekozen aarde getrouw tot de dood.
“Schoonheid is een ander woord
voor de vrije fantasie van gedachten.”
Pama
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 9 januari 2011
Geplaatst in de categorie: mystiek