inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.187):

Niets van vermetel

De grootste vrees van
nevels en sluiers
is de dans van een storm
die het dode hout
komt wegblazen

Wij zijn veelal door
een dwaze waas getemd
doch blijven van binnen
helder en ongeremd

In schimmen soezen wij
in onverwachte vertrekken
in dampige dimensies

totdat de onbeweeglijke dood
transparant opstaat.

Schrijver: Kees Keizer, 22 januari 2011


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 207

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
23 januari 2011
Email:
irmart140xs4all.nl
Het in nevelen gehulde leven dat door de dood transparant wordt. Prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)