en dan wordt het stil
op een dag
zullen de lijnen op mijn lijf
tastbaar zijn
regen zal mij vinden
en mijn karkas dragen
alsof alles met het waarnemen
verdwijnt
en enkel nog
de waanzin wordt opgenomen
in verbeten visioenen
het wordt donker
in de schaduw van de maan
ook de tijd
uit vergeet-mij-nietjes genomen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 24 januari 2011
Geplaatst in de categorie: psychologie
Prachtig, prachtig, prachtig.
Heel mooi Kerima.
en dan herlees ik dit gedichtje graag.
tastbaar zijn: hoe mooi verwoord