Netgedichten

netgedicht (nr. 37.370):

onomatopee

ik had eerder
moeten opstaan
om zes uur

of wanneer kraait de haan

om het woord te horen in mijn keel
dat tegen het raam wil tikken
als tijd
zonder knarsen
in stille ochtendwind

wat mag je vragen
wat mag ik vragen

van dit onderkomen
en van wat me ontsnapt;

de stem
waarmee je me roept
om liefde binnen te laten

wanneer kraait de haan

of zal ik later op bezoek komen
en blijven in jouw woord
waarin ik wijzers vind

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 26 januari 2011

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

onomatopee

3.4 met 24 stemmen

911

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

Klanken kleuren de ochtenstond
Liefde draait met de wijzers rond
Mooi gedicht Kerima!

Wee, 14 jaar geleden

Stilmakend mooi ...

pelgrim, 14 jaar geleden

je blijft verrassen, nu ook weer met dit mooie diepte gedicht. De stem van liefde, weidse diepe klanken voelende zoekende....... Mooi ben jij.

Astridv, 14 jaar geleden

In stille ochtendwind blijven in jouw woord, waarin ik wijzers vind ... prachtig verwoord!

wietewuiten, 14 jaar geleden

Dit ontstijgt het ondermaanse en wordt het kerimaanse. Echt knap.

Joanan Rutgers, 14 jaar geleden

Zie je wel dat je volop gewaardeerd wordt als buitengewoon intelligent dichteres! Ik blijf erbij, je verdient meer zichtbare status dan tot nu toe, ontwaak, Kerima, je stijgt ver boven het maaiveld uit, doe daar wat mee!

marcus neuborg, 14 jaar geleden

mooi

Marije Hendrikx, 14 jaar geleden

Prachtig verwoord deze aarzeling om liefde binnen te laten.

pama, 14 jaar geleden

Vanaf de hoge toren, waarvan de gouden haan zijn victorie laat horen, kraait op ieder uur z'n repertoire om de liefde de weg te wijzen.
Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: