Van boom tot as ?

Krakend ben ik gevallen, te
vroeg, mijn stammen in de lente,
een droom droeg mij weg op
vlotten, op een bed van kale takken,
waarop ik het avonduur op schreef
langs steile oevers waarlangs ik dreef
langs wolkenloze nachten,
langs de schroom van liefde
naar de droogten van de zomer.

Zal ik mijn hout met mededogen,
tot vuurvonken hakken, tot
op een winteravond, zal ik
gloeien in jouw warme haard,
hartverwarmend zul je nestelen,
tevreden in mijn diepe stoel, je
voeten warmen aan mijn
onverteerde as, waarin je mijn
visioenen las, is het heerlijk niets
te hebben en niets te willen, samen
te verwaaien in osmose van licht, die
vreugde is het doel waarvoor ik voel.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 28 januari 2011

pebmartenskpnmail.nl

Van boom tot as.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.1 met 8 stemmen 358