voor jou LB

ach meisje van de foto,
lachend voor de lens,
ooit gedacht eens niet te lachen

want zelfs in pijn verzonken,
strijk je teder,
je hartenzeer van je af

spreek je zoete woorden,
tot het avondduister,
of prille bundels van de dag

vaag je weg, met één veeg,
je ranke handen,
boze gedachten in de lucht

en zal je eens in lompen gestoken,
traan op je wang,
vertwijfeld benen door het zand

dan nog is daar je eigen beeld,
vol levenslach,
fonkelvuur van uit je ogen

en met je kus van mededogen,
je zachte lippen,
geef je liefde aan het bestaan.

Biografie van deze schrijver

liefde levenslust bianca

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 151