Onze boom
(voor Mirjam)
Ik was bij onze boom,
waar we voor elkander knielden,
wat je vast nog weet, engellief,
ik miste je zo en de boom eveneens,
we leken wel twee ontzielden
in de kou en in het donker.
De boom en ik, wij hebben elkaar
heel lang omarmd, we misten jou
nabij, waren daardoor onverwarmd,
al dromen we van je terugkeer
in iedere trein die Gouda nadert
verwachten wij jou, gezien de
paranormale en normale tekenen,
we willen je zo graag weer omarmen,
kussen, strelen, diep beminnen, o
diepstbeminde, kom wortelen!
Geplaatst in de categorie: liefde
heel lang omarmd'...prachtig beeld dat het hele gedicht omarmt!