inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.494):

Nieuwe grenzen

ze komen overal vandaan
geen zee te hoog
vanwaar de schaduw langer is
en de wolken grijs
ze pakken hun dromen in
gelijk een vluchteling
zoals volkeren altijd doen
wanneer de glimlach ver is
horen van een wereld daar
en vrienden overal

zoekend naar wat er nog rest
om ook te delen
zoeken naar een eigen plaats
zoals zovelen
dan komt de tijd van overvloed
van drank en drugs en feest
geven ze de boodschap door
van hoe het was geweest
ze noemen het paradijs
niemand weet waarom
de zee haar golven hoger maakt

zie je niets dan ben je dom
de wind wordt kouder
voel je dat?
door de spuistraat en de markt
ook tot in de buitenwijken
waar de mooie mensen zijn
met honger naar meer
dan de buurman betalen kan
hun spiegelbeeld doet zeer

ze komen ,die mijn stad verkrachten
niemand pakt ze aan
een lesje hier ,een lesje daar en ook
Jezus wordt gekocht

ze noemen het paradijs
hier moet je zijn
voor een rijk leven met elkaar
maar vergeten het refrein

we kunnen eerlijk delen
zonder een verdriet te stelen
want er zijn geen grenzen meer
dan die in je hart

we voorzien in wat men wil
en staan daarom voor zot
in de naam van eerlijkheid
en in die van God

Schrijver: victor r. meijer, 8 februari 2011


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 271

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)