inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.990):

vertekenend

regen tikt de dagen weg, kleurt
buurman's gras nog groener
terwijl het mijne - van beton -
weer zwarter rozen glanst

veel mooier, dat dan wel
maar op de ramen die beslaan
schrijf ik letters die zich huilen
waardoor mijn kijk op watdanook

niet al te helder is en ik bedenk,
't kansloos zicht op enig blauw
in hun zinnen loos bestaan
en dat die rozen ook vergaan

Schrijver: Wee Lass, 5 maart 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

3.8 met 9 stemmen aantal keer bekeken 504

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

jan haak, 14 jaar geleden
Mooi droef gedicht. Gelukkig komt de lente er aan !
Joanan Rutgers, 14 jaar geleden
Inderdaad, rijk of arm, allen zijn hetzelfde, liefde sterft op eendere wijze, heeft niets met status te maken, maar jij bent rijker dan de rijksten, je kent de eeuwigheid daarachter!
Henk Knibbeler, 14 jaar geleden
mooi werk WEE, je hebt het fraai neergezet!
Titia Lodewegen, 14 jaar geleden
Weemoedig subtiel en waarachtig neergezet!Dank je wel.
kerima ellouise, 14 jaar geleden
en zo vegen we de ramen maar telkens weer...heel mooi!
elze, 14 jaar geleden
er ligt droefheid in de kleur van het gras, laat het liggen en dauw neemt het mee naar de hemel, mooi maar droef gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)