inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.900):

Zandlopertje,

De zandkorrels
ruisen door de
vingers van haar
kleine hand, hier
heeft zij gespeeld,
hier is zij gestrand.

In een oorschelp
ruist de echo van
het eeuwig leven
wat zij ontdekte
in een beweging
met haar hand,
fluistert de zee
wind haar naam
in ieders oren, ze
bereed een eigenwijs
dolfijntje over de
golven van plezier,
maar kon daarmee
het tij niet keren.

Door de zandloper viel
de stilte, een laatste
korrel liefde, om die ons
te schenken, daaruit valt
alles nog te leren, meer
kon ze ons niet geven.

- Opgedragen aan vrienden voor een groot
verlies en alle kinderen van de wereld.-


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 6 maart 2011


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 736

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
Agnes
Datum:
12 maart 2011
Email:
Agnesdeweerdzonnet.nl
Ik ben onder de indruk, met een stille traan van genoten. Heel mooi.
Naam:
Lea
Datum:
9 maart 2011
Email:
L.vankesselhome.nl
Heel herkenbaar, ook in mijn omgeving. Al is het weinig, maar kan zo´n prachtig gedichtje ook wat troost geven.
Naam:
Ans
Datum:
9 maart 2011
Schitterend een integer en een stil gevoel beschreven, heel mooi schrijver.
Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
7 maart 2011
Kwetsbaar mooi verwoord.
Naam:
Ariadne
Datum:
6 maart 2011
Samengevat in zachte, tedere woorden, overheerst de stilte van dit verdriet.
Naam:
LadyLove
Datum:
6 maart 2011
Email:
ladylove40gmail.com
Hoe liefdevol verwoord, het los moeten laten van zo'n engel, waar je nog veel langer had willen genieten. Je bent 'n mooi mens Paul.
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
6 maart 2011
Email:
cobytjeertlive.nl
Met diepe ontroering gelezen. Hier valt alles stil.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
6 maart 2011
Email:
kerima.ellouisegmail.com
stilletjes gelezen...een tij dat zo onnoemlijk zwaar weegt...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)