waarin rozenbottels geuren
is het spreken
een daad van geluk wanneer
het licht lente schrijft, vloeiend
in het uur van
een helderwitte dag
en jij, in al jouw naaktheid,
het hoge gras volgt naar volmaakte
zeebloesems
tot diep in de hoeken
van het omgebogen getij
dat bevrucht en reeds ontelbare malen
stoeit met het hart
zoals de zon met het nieuwe hooi
voluit stromend over een veld
van dromen
en woorden, deelbaar rood
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 9 maart 2011
Geplaatst in de categorie: liefde
Wie zou het kunnen? Ik had godzijdank de eer, maar alle ware liefde flirt met geestdodende tragedie, lijkt het.
Lijkt het? Kerima houdt het roer recht, waar ik allang afhaak en versomberd naar de dood verlang als ultieme oplossing...
en een tikkel slurpend degusteer ik, heerlijks lezend.