inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.521):

Waar vissen zwemmen als verborgen diamanten

Is er zoiets als de ochtenddauw
die jouw schone beeltenis
vervaagt in droeve mist?

Of de plek waar jij
jouw parelende ogen sloot?

Of koude tongen die rauwe woorden
slingeren in een dans macabre
op een geheime broedplaats?

Ergens diep binnenin
sterft een oude wereld

waar wijzers van de tijd
de wetten van geleende jaren slaan

Laat mij bij jouw weelderige zachtheid
knielen in een donkere hemel
voorbij echoënde stemmen

in een versteende zee zonder ziel
waar vissen zwemmen als verborgen diamanten


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: Irmlinda de Vries, 5 april 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 570

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Astridv, 13 jaar geleden
Waar vissen, als verborgen diamanten dromen onder de oppervlakte dragen jouw woorden de eenzaamheid naar het licht, prachtig gedicht!
Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Een pareltje Irmlinda!
Thomas Koppelaar, 14 jaar geleden
Echt een prachtgedicht, met de andere gedichten die ik van je ken intussen een dichtbundel waard!
Edwin van Rossen, 14 jaar geleden
Bijzonder mooi.
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Jouw woorden blinken door diepten!
Joanan Rutgers, 14 jaar geleden
Zozo, Irmlinda, weet je wel dat je hiermee een topgedicht hebt gepubliceerd? Grootser dan 'Finding Nemo'! Hoog niveau, jongedame, als je meer van dit in huis hebt, denk dan serieus aan een dichtbundel bij de betere uitgeverij!
kerima ellouise, 14 jaar geleden
gelukkig is deze diamant niet verborgen gebleven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)