Vreemde ouders
Vader volgt rivieren
donkere schaduwen van zijn land
hij leeft zonder toekomstdromen
eerzucht verlaten in zijn hand
moeder, binnen gebleven
kan niet meer lopen zonder pijn
het zat haar tegen in het leven
geluk zal nooit meer bij haar zijn
mijn ouders zijn nu vreemden
in geen jaren, dat ik ze ergens zag
we zijn allemaal ontheemden
zo triest verwilderd van de lach.
Inzender: Henk van Dijk, 17 april 2011
Geplaatst in de categorie: ouders