waar water eindigt

er rolt leven naar het droge zand
ze krult rond golven in haar zilte spoed
te willen zingen uit een dode schelp

hoger, boven witte duinen, struint een meeuw
de toppen tot verwaaide dromen

in mijn hand een lieve bloem
ik noem de wereld kleiner dan mijn eindeloze
schreeuw
om dichterbij te komen

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 26 april 2011

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

missen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 301