voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.310):

Stille wijsheid (2)

Verstild hoofd, zo stil,
ondanks ik altijd
wat denk te horen,
onwetende geluiden
kwetsen dovemans
oren en de blinde
vlekken op mijn
geestesoog, worden
helder als de woorden
gestorven zijn op de lippen,
geketend door de muilkorf
van verwachtingen.

Berusting, wat ik zoek,
verlamd en overmand
door de beeldspraak
van de kleine ruimte,
als een willekeurig
opengeslagen boek
laat ik dingen maar
die om een antwoord
vragen, die komen niet,
lichaam in het ongewisse
zover het zwijgen reikt,
stille wijsheid laat niet
zich in een illusie dragen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 27 mei 2011

Geplaatst in de categorie: filosofie

een illusie dragen

1
2
3
4
5

4.0 met 5 stemmen

398

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Anna, 14 jaar geleden

We blijven altijd in het ongewisse voor de dingen die we (nog) niet kennen of zien. Heel mooi verwoord.

Hans, 14 jaar geleden

Als de illusie maar tot inzicht leidt! Heel mooi verwoord.

jan haak, 14 jaar geleden

Tussen berusten en verwachten is dit inspirerend schrijven geen illusie gebleken...

kerima ellouise, 14 jaar geleden

wijsheid (be)rust in de stilte van het zijn....
prachtig gedicht!

Chantal, 14 jaar geleden

Het leven laat zich leiden door illusies, de werkelijk ontstaat in "the common sense". Herkenbaar en duidelijk geschreven dichter.

Ilse, 14 jaar geleden

Mooi beschouwend, spreekt mij aan om over na te denken.

Harry, 14 jaar geleden

De taal die men spreekt, wordt vaak niet gevolgd door de juiste handelingen. Prachtig verwoord.

katty, 14 jaar geleden

Stille wijsheid laat d'illusies vervagen en vult in ,met haar all-wetendheid , de leegte bij vele niet gestelde vragen..

Geef je reactie op deze inzending: