inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.346):

Zelfportret

De duistere schim is vogelvrij
bestaat bij de gratie van het licht
schaduwen leven weerloos
in het schijnsel van een bron

Gekneveld aan vaste vormen
die traag over vlakken trekken
een wolk lost ze voor even op
totdat de wind ze weer wekt

Grillig lentegras voert mij mee
als een kwetsbare afdruk
en als een vertaling van een gloed

Met gespreide vleugels sta ik
nutteloos op schootsafstand
van wat mij doden kan.


Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 6 juni 2011


Geplaatst in de categorie: lichaam

2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 281

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
7 juni 2011
Een ontmoeten daar waar licht en schaduw elkaar tegenkomen.
Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)