inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.584):

Schaduw

ik schrijf de nacht
vol met geruis;
het lawaai van stilte

als ik de bevroren menigte
naar een volle leegte sluis

roep nog
met verstijfde lippen,
de ogen zien naar binnen

rest mij de schaduw
die het geketend waken
zal beminnen

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 15 juni 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 433

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

katty, 14 jaar geleden
Hoe het spiegelbeeld van schaduwspel zo leerrijk kan zijn in het 'zelf ' ontdekken . Mooi ...
lijda, 14 jaar geleden
De eenzaamheid zo pover omschreven dat de schaduw voelbaar is, mijn compliment!
Marije Hendrikx, 14 jaar geleden
In die koude doodse stilte worden prachtige levende geboren....
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Heel mooi!
nonna, 14 jaar geleden
In de schaduw van onze gedachten , groeien toch de mooiste woorden.
SchaduwRijk deze ...
amanda malinka, 14 jaar geleden
pfff zwaar...maar zo kan het soms zijn...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)