horen
je keert je
meer en meer naar binnen
zegt hij
stiller dan de stilte die je onderdak geeft
rondom jezelf
ik kijk hem bevreemd aan
bemerkt hij het lawaai dan niet
de wind alom
en hoe ik alles hoor vallen
het blaadje, bedekt met bedrog
de rotsblokken op mijn naam, de assen van de zolder
waarvan ik het beeld verdrongen heb
dit land is niet van mij, antwoord ik
alles wat ik achterlaat zijn de muren
de vele muren in mijn handpalm
en de boom vol vogels, die nog steeds verlangt
naar het vergezicht van een kinderdroom
ergens in mijn hoofd
toen we nog samen speelden
Geplaatst in de categorie: psychologie