In verlegenheid
Mijn haar danst caleidoscopisch
op de hoogglans van het licht
als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt
Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren
en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen
van ziltige verlangens en schaapachtige wolken
We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde
in een storm van verlegenheid
waar blosjes de dag kleuren
Wanneer jouw lokroep de verte wijst
vloeien de gemoederen moeiteloos met de zee ineen
en verdamp ik in de gloed van de hete zomerzon
Je vraagt mijn hand en wilt met me dansen
met de roes in je lijf
verleid je mij
en ik,
ik sta er wat stijfjes bij en kijk toe
naar de gebroken schelpjes in het zand
overmand door de koortsdroom van de hartstocht
haast ademloos,
verloren
Geplaatst in de categorie: liefde