Nog niet geschoren…,

De aarde was nog niet geploegd,
er was nog niet gezaaid, toen er
nog dauw lag op de schaduw van
de heuvels, ging in lichaamstaal
onwetend op, de morgen was de
lente van vorige seizoenen, haar
zomer strijdbaar als hooi op volle
wagens, mijn vinger strijkt langs
de sporen van het voorhoofd,het
zweet van al het koren dat in
de wondere wereld is geboren,
is het feest van de schoonheid.

Het gras van verwachting voelt
vochtig aan beide lichamen, de
monden zijn twee helften van de
zoete appel waarin we elkaar
ontmoeten, wortels uit een boom,
vertakkingen geschetst in witte
wolken van de toekomst, de
maan is een geschoren schaap, zon
en zomer twee autonome herders,
jij en ik, de een scheert de dromen
van de tijd, de ander wikkelt ze
in wollen dekens van de liefde, nog
nooit is de nacht zo warm geweest.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 3 september 2011

pamapoemskpnmail.nl

Twee autonome herders

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 165