inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.536):

Foto van vroeger

Je raapte het leven
als dwarrelende bloesems
van bomen in de lente,
gevangen door de zachte bries
van Astarte.

Je had er een in je haar gestoken,
als symbool van vruchtbaarheid
en eeuwige vreugde.

Het was een leven dat je zelf niet mocht tekenen:
je verwachtte zoveel,
en zou zo weinig krijgen

En terwijl je een stil gevecht leverde,
wist je al voor je je gewonnen gaf,
dat je nooit zou winnen van de nacht.

De bloemetjesjurk werd vervangen,
door verlichte schreeuwen,
van mensen die het gewoon niet begrepen.

Schrijver: Malakh Ahavah, 3 september 2011


Geplaatst in de categorie: familie

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 935

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)