waarna de stilte
er is nog het geritsel van
bladeren in de wind
ergens blaft een hond
ergens begint een kind te spelen
ogen, ontwend elkaar nog aan te kijken
het vertellen moe
benen zijn gewend te vluchten
waar naar toe
wie kan er nog slapen in zoveel stilte
de kilte in het hart is niet te verwarmen
met zonlicht
geen gezicht bleef ongeraakt
een laatste verre schreeuw
maakt stemmen overbodig
de luchten vertellen het verhaal
een lied teveel gezongen
terwijl de winter nadert
in camping yougoslavia
misschien het komend jaar
een dag van bijna vrede
of daarna, daarna, daarna
ik ga........
Geplaatst in de categorie: afscheid