voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.849):

wiegen

het noodlot spreekt
tegen de uitvaart in mijn hoofd
alsof het breken zal

een kind opent er
een septemberroos uit verlangen
en sluit het voorvertrek

vanavond zal ik je lichaam vlechten
tussen de lakens

tezamen met je zoete stem

ik kan niet meer
terug

zelfs niet in dit vers

Schrijver: kerima ellouise, 18 september 2011

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

3.9 met 25 stemmen

356

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

katty, 14 jaar geleden

Voorbij de tijd is er geen wederkeren....

AstridV, 14 jaar geleden

Deze woorden,, vol van weemoed dragen het afscheid dat onomkeerbaar is, droevig mooi !

Gerhard Burgers, 14 jaar geleden

een parel van een gedicht. mijn respect.

Hazen, 14 jaar geleden

Wieg maar met je woorden, wij lezen ze wel...

wietter, 14 jaar geleden

Woordkunst met weinig woorden. gevoelsgevat. Leesstrelend.

jdzs, 14 jaar geleden

Heel mooi slot ook.

Marije hendrikx, 14 jaar geleden

Zo teder tussen lakens gevlochten zal de septemberroos zich nog vele malen ontvouwen.

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

Zo heel mooi Kerima.

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden

Bijzonder pijnlijk getroffen door je mooie gedicht!

Rudolf, 14 jaar geleden

Hartzeer prachtig vorm gegeven. Een toppertje.

Geef je reactie op deze inzending: