inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.784):

Herfstbladeren

De zomerbladeren hebben hun dienst gedaan:
schaduw gegeven, zonnelicht weerkaatst,
gedanst op de takken maar blijven hangen.
Nu is het tijd om los te laten.

Ze zijn nog een beetje groen, maar ook
al geel en bruin, klaar om afscheid te nemen.
De weemoed speelt door de nerven die
scherper in beeld zullen komen.

Mijn hart durft nog niet echt, maar zal ook
moeten leren de vreemdheid te verdragen.
Wie kent al de mensen, wie kent zichzelf?
We leven omgeven door een groot mysterie.

Schrijver: Adeleyd, 21 september 2011


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 216

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
23 september 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Wat een prachtig gedicht.
Naam:
Han Messie
Datum:
23 september 2011
Email:
hmessielive.nl
Zo mooi weergegeven dat we door het zien van herfstblaadjes ook het betrekkelijke van vergankelijke van ons eigen leven beseffen en er meer begrip voor hebben.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)