Herfstbladeren
De zomerbladeren hebben hun dienst gedaan:
schaduw gegeven, zonnelicht weerkaatst,
gedanst op de takken maar blijven hangen.
Nu is het tijd om los te laten.
Ze zijn nog een beetje groen, maar ook
al geel en bruin, klaar om afscheid te nemen.
De weemoed speelt door de nerven die
scherper in beeld zullen komen.
Mijn hart durft nog niet echt, maar zal ook
moeten leren de vreemdheid te verdragen.
Wie kent al de mensen, wie kent zichzelf?
We leven omgeven door een groot mysterie.
Geplaatst in de categorie: filosofie