De poortwachter

Wanneer de werkelijkheid zich in een droom hult,
op het einde van de dag, tijdens het blauwe uur,
dan treed ik in het schemergebied van de onschuld,
of sta ik aan de poort naar het vagevuur.

En er is ginds niemand die mij begroet,
het is er kaal en door herinneringen verlaten.
De gedachte alleen voldoet,
aan het schimmenrijk van hen die zichzelf haten.

individu

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.2 met 4 stemmen 165