Albasten schemering
Beuzelen en talmen
met verstilde blikken
in half vergaan schemerlicht
ze vertoeven hangend in mijn tijd
in opgeloste tijden en halve tijden
de dis duimendik onder vleugelslag
een albasten schemering
als enige dimensie
rafelig en wazig de kaders
waarbinnen alleen fantasieën wonen
hullen zich in zweverige sluiers
wikkelen mij in weemoed
ze vertrekken met een halve maan
en sporen bessensap
om hun verstilde glimlach.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 26 oktober 2011
Geplaatst in de categorie: tijd