inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.502):

Tragiek in duel

het was stil
in het lawaai
van afwezige ogen

geluiden van hun ziel
beroerden ons aller hart

toch brak het ijs
toen na klanken
van gedeelde smart

‘t licht zich af kon stemmen
op het heden

ieder werd
op zijn unieke wijze

verder vrijelijk
in eigentijdse cadans
medegezogen

opdat zo weer
de toekomst
kon worden beleden

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 14 november 2011


Geplaatst in de categorie: feest

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 964

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Het gedicht raakt me... in het bijzonder door de eerste strofe. Mooi hoor!
Han Messie, 14 jaar geleden
Kunstige beschrijving van een onenigheid, die verstandelijk beslecht wordt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)