ademnood
de badjas ademt dons, rond
roosjes op een oud gezicht
ze lacht
het wrange dat voor ogen stond verzacht
als zonlicht rond een schaduwrand
met in haar handen
slechts nog dat
wat niet meer verder ligt dan wat
de morgen haar zal brengen
het tijdspad is vermist, hij ziet haar oude ogen
rond zijn handen op haar hart
ligt het zwarte onvermogen dat hun leven
meerdaags tart
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 21 november 2011
Geplaatst in de categorie: ziekte