inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.716):

blauwe periode

jij zegt

“je hebt de ogen van Picasso
ik zal je tekenen
met gekruiste armen”

ik weet wat ik zie
en wat bij de leegte hoort
je hoeft de regen niet uit te vegen
in elke lijn van mijn hoofd

jij vraagt dan
waarom ik de druppels dragen wil
het verdriet, onverwisselbaar
zoals jij en ik

ik antwoord

“ik geef je eerlijke uren
maar durf niet te vragen
of je uit mijn woorden
ook zonnebloemen vouwt”

van Gogh
ligt op mijn lippen
tot ver na de nacht

Schrijver: kerima ellouise, 5 december 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.1 met 13 stemmen aantal keer bekeken 612

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Martien Montanus, 14 jaar geleden
Helemaal eens met Irmlinda...prachtig geschreven!
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Bijzonder hoe je deze dialoog ineen hebt gevlochten met de schilderkunst van Picasso en van Gogh... Heel Knap Kerima!
Monique Methorst, 14 jaar geleden
Wauw, schitterend gedicht!
elze, 14 jaar geleden
een zonnestraal in deze winterse ouverture, schitterend gedicht
Hanny, 14 jaar geleden
Prachtige schildering van woorden. En zo mooi passend bij het doek. Compliment!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)