Toen
Als in de stille uren van de nacht,
de radio een melodie laat horen,
‘Plaisir d’ amour’ mij komt bekoren
grijpt bitterzoet, weemoed de macht.
Ik voel een vaag maar toch intens verlies.
Geen woorden vind ik om dat te benoemen.
Een glimlachendl gezicht dat op komt doemen,
verwaaide zwarte haren in een zomerbries.
Een warme band, bekend van lang geleden
omvat mijn donker hart dat huilt en lacht
in het bewust zijn dat het nooit weer komt.
Als stilaan alle tonen zijn vergleden,
blijf ik nog even zitten en ik wacht
tot in mijn hoofd die stille stem verstomt.
Geplaatst in de categorie: liefde