Dochter
De zachte vingers van de nacht
strelen langs je blonde haren,
die nog de zoete geur bewaren
van wat de zomerdag je bracht.
Jouw adem gaat onhoorbaar zacht
als nauwelijks aangestreken snaren.
Kostbaar de beelden die ik wil sparen
van mijn kind dat woelend even lacht.
De dromen die haar begeleiden
in haar zo ademstille bastion
zorgen voor een onbewust bewegen.
Voor even van de wereld afgescheiden
wacht haar met de nieuwe ochtendzon,
opnieuw een dag van onbekommerd leven.
Geplaatst in de categorie: kinderen