Netgedichten

netgedicht (nr. 42.351):

Sacramenten des gehuwden

Sacramenten des gehuwden

de man en vrouw, het gebed
van onheil en zegen een verbond
voor het leven, liefde en onrust
de begeerte naar de daad drijft mijn
wil over strak gespannen prikkeldraad

ik dood en bederf het samenzijn, het hart
struikelt over ontspoorde ideeën, wil
vluchten naar het niets met in mijn
handen de inhoud van mijn kruis

doedelzakmuziek met op de achtergrond
een koor vol spirituele beginselen, een vergezicht
te ver verwijderd en onheil dat garen spint
bij mijn ingehouden beloftes

keer op keer vergaloppeer ik me als een
ongeleid projectiel die na zijn hoogtepunt
psalmen begint te prevelen – o dood laat
mij bezwijken met een opgeheven lans
en dat mijn laatste daad deze bloedkroniek
voor eeuwig laat verschrompelen