inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.910):

Drenkeling*

Als de blik van haar ogen de weerslag
vormt van haar ziel, wat heerlijk is het dan
dat ik in deze draaikolk opgaan kan
en sprakeloos de woorden spreken mag

ondersteboven te zijn van haar lach.
Als drenkeling weet ik mij in haar ban,
waart zij als schip rond in mijn hersenpan:
redding gehuld in nevels van de dag.

Gaat zij nu onverwacht snel overstag
en ben ik vol van haar mysticiteit,
nodig is dat zij mij haar koers zien laat

en, niet meer door verlegenheid van slag,
met bakens van gemeenschappelijkheid
toont dat één vaarweg van liefde bestaat.

Schrijver: Ferdinand van Heijningen
Inzender: Frank van Hassel, 27 maart 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 2.863

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)