lila herinneren
telkens ze bloeien, de terugstap
in tijd
op het verwarde land verschijnt een kievit
als reusachtig, nu mijn wereld anders is
en waar een vogel thans
zijn eigen naam roept
vind ik niets dan lege stappen
alle grappen over spruitjes of iets
dat nog veel viezer is verdwijnen in de mijmering
van groene velden waar ik steeds
mijn vader mis
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=lila2
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 15 april 2012
Geplaatst in de categorie: ouders