Ode aan Herman Bode
Denk ik aan een vakbond,
zie ik ruzie makende bestuurders
zonder oog voor het verleden
met de waan van de dag
als dubieuze dominees
op hun vliegende hollander
de passie preken.
En noemen ze elkaar nog kameraden,
behaagziek op achterbanken van
hun statige dienstauto's gezeten,
zijn ze hun bestaansrecht,
Herman Bode's "Willen we naar de Dam?",
"Gaan we naar de Dam!", de klassenstrijd,
het belang van barricaden,
op weg naar hun theekransjes in het land
allang en breed vergeten.
Hoewel ik het niet goed kan geloven,
zie ik hoe ondanks de crisis van formaat
en de schreeuw om sociale rechtvaardigheid
de kaarsjes van menig syndicaat
langzaam uitdoven...
Inzender: Frank van Hassel, 1 mei 2012
Geplaatst in de categorie: actualiteit