inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.561):

zoek het antwoord

ik lees je
het antwoord vertraagt
onzichtbaar voor het oog

dode punten en dagen
gaan voorbij; maanden
van ijzer

hoe schrijf je roest
en gaten waar wind doorheen waait

niet anders
dan een onbetrouwbare afstand
of een presse-papier van stilte
op het hoofd geschetst

ogen, schrijf ik
en schuur en schuur en schuur
tot ik mezelf zie

het regent
gedichten

Schrijver: kerima ellouise, 8 mei 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 377

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden
Laag na laag, gedicht na gedicht ..... Zucht .. telkens weer zo heel erg mooi....
Hilly Nicolay, 13 jaar geleden
Verfijnd en glanzend spatten woorden op het papier.
Zoals altijd weer heel mooi om te lezen Kerima!
Hazen, 13 jaar geleden
Laat het maar lang en veel regenen... in iedere druppel vind ik jouw woordenpracht...
annabel, 13 jaar geleden
prachtig gedicht, dat heel dichtbij komt
switi lobi, 13 jaar geleden
Kerima, je bent in mijn merg en been gekropen..
Mijn buiging is vandaag voor jou.
wuitelt, 13 jaar geleden
elk regentje, zegent je. alsof ik uit je pen, mezelf ben.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)