inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.531):

waarheen wij ook gaan

het is beslist
ik treed in het huwelijk

de dag geeft ons zijn zegen
terwijl een vogel zich vasthecht aan de zee
en krijst tegen het wegglijdend water

wij houden onze adem in
en willen de spiegel van de maan als getuige
waarin wij vloeibaar kunnen dromen

al dansend, rond en rond

met zwarte of gele vruchten op het hoofd
en vuurtorens vol knipperend zout

het is beslist
bij het verstrengelde licht

ik huw de nacht
onder een tijdloze cirkel

Schrijver: kerima ellouise, 14 mei 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 444

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
17 mei 2012
Email:
irmart140xs4all.nl
De nacht verzegelt de beide tegenpolen, waarin de maan de getijden wiegt... Wonderschoon Kerima!
Naam:
claire
Datum:
15 mei 2012
In eb en vloed, als korrels van de zee, sporen acherlatend op het zand. Gefeliciteerd, zou ik zeggen ;-)
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
15 mei 2012
Een verbintenis, dansende hartjes op een maanlichtstrand. Ik houd mijn adem in en zucht eens diep, zo mooi!
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
15 mei 2012
Mooi dit nachtelijke huwelijk
Naam:
geeraardt
Datum:
14 mei 2012
mooie beelden en een verrassend en woordrijk slot
Naam:
elze
Datum:
14 mei 2012
Gehuwd met alles aan het leven wat ons ermee bindt ,,mooi
Naam:
Anny
Datum:
14 mei 2012
Wat bijzonder mooi dit gedicht!
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
14 mei 2012
Een tijdloos mooi nachtgedicht!
Naam:
wietelaert
Datum:
14 mei 2012
huwelijkswoorden die nog nooit in deze vorm zijn verschenen. met maan als getuige en de zee als bruidsgezel. om, in de branding staande, mee te beleven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)