Netgedichten

netgedicht (nr. 43.787):

uit het nest van de cirkel

ik eindig in een cirkel
naaktvoetig
en wit in letters gedoopt

'halt' roep ik
deze lijn is eindig
hier wacht ik op mezelf
tussen alle mensen

waar ben ik gebleven
ooit ben ik kind geweest

jij noemde me zo
en ik mocht in je armen slapen
als een deel van het deelbare

waar is boven, waar is beneden
waarom houd je niet van me

ik stop op het punt
van voorbestemdheid

en herteken de ronding
met precieze gebaren

Schrijver: kerima ellouise, 28 mei 2012

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

uit het nest van de

4.4 met 11 stemmen

392

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Coby Poelman-Duisterwinkel, 13 jaar geleden

Bijzonder creatief in woord en beeld! Prachtige poëzie!

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden

Met letters de cirkel sluiten, op een lijn van liefde. (zo las ik het)
Klasse gedicht Kerima!

zeewiet, 13 jaar geleden

ik zie twee rondingen, als de bovenkant van een hart. beeldig weer.

Irmlinda de Vries, 13 jaar geleden

Het is altijd weer wijs om je eigen wezen af te bakenen en het zelf te aanschouwen in liefde als liefdeloosheid weer eens als een koude mantel draagt... Heel mooi Kerima, zoals altijd!

julius dzs, 13 jaar geleden

kwaliteit

Geef je reactie op deze inzending: