inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 44.136):

Hoort allen: KOMRIJ IS DOOD!

De nacht zo zwoel dat mij het slapen benam
lakens gekronkeld en vast aan het lijf geplakt
draaiend, woelend, elk half uur naar de klok kijkend
en smekend om het morgenrood

de tuin een vijver na een verwoestende storm
de lavendel, gisteren nog zo rijk en vol bloeiend,
nu neergesabeld en gegeseld door woeste regen

zou er nog meer te gebeuren staan vandaag,
was dit een voorbode van een nieuwe plaag misschien?

een krachtterm ontsnapte me,

het nieuws heeft me bereikt

half verdoofd en vol ongeloof liep ik de keuken in:

KOMRIJ IS DOOD! KOMRIJ IS DOOD!
HOORT ALLEN: KOMRIJ IS DOOD!

Schrijver: Peterdw., 6 juli 2012


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 423

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)