Netgedichten

netgedicht (nr. 44.598):

magazijn

je laat zoveel achter
als een storm gaat verstillen
het meeste
omdat je dat wilt
maar
ook veel
dat je hart doet verkillen
en
je neemt zoveel pijn
met je mee

het is pas echt voorbij
als je voelsprietjes
zich hebben teruggeveerd
in een nieuw gevormde rij

de rust daarna van binnen
is als een magazijn
waar de herinneringen
gesorteerd en opgeborgen zijn.